ΠΟΣΟΣΤΩΣΗ 0,5%: ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Η μεγάλη εικόνα της συζήτησης για την ποσόστωση του 0,5% αφήνει στο σκοτάδι μικρές ιστορίες σπουδαστών της περιοχής μας που αποκαλύπτουν πραγματικά προβλήματα του μέτρου.
Μια ματιά στους αριθμούς καταδεικνύει ότι ένα μικρό ποσοστό μόνο κατορθώνει τελικά να αποφοιτήσει από τα πανεπιστήμια. Το μεγαλύτερο ποσοστό εγκαταλείπει στο πρώτο εξάμηνο θεωρώντας χάσιμο χρόνου τα υπόλοιπα έτη σπουδών ομολογώντας στους οικείους τους ότι ''μας ρίχνουν στη θάλασσα χωρίς να έχουμε μάθει κολύμπι". Αιτία η αδυναμία στην ελληνική γλώσσα που δεν επιτρέπει την παρακολούθηση των μαθημάτων σε επίπεδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Έπειτα, στρέφονται στην αναζήτηση εργασίας συνήθως μεταναστεύοντας στη δυτική Ευρώπη. Λίγοι είναι αναλογικά οι επωφελούμενοι από την ποσόστωση που τα καταφέρνουν μέχρι τέλους.
Ακόμη κι όσοι προτιμούν να σπουδάσουν στη γειτονική χώρα, είτε δεν καταφέρνουν να αποφοιτήσουν ούτε από εκεί, είτε καταφέρνουν να τελειώσουν κάποιες δευτερεύουσες σχολές σε γύρω πόλεις. Κι αυτό διότι ούτε η γνώση στην τουρκική είναι επαρκής. Σε μικρό χρονικό διάστημα επιστρέφουν αποδεικνύοντας ότι ούτε η τουρκική είναι η μητρική, όπως προσπαθούν να τους πείσουν. Άλλοι, για να αποφύγουν τις πιέσεις του σκιώδους παρασυστήματος της Θράκης, ζητούν μεταγραφή από ελληνικά πανεπιστήμια σε τουρκικά μόνο για να καταγραφεί το ονοματεπώνυμό τους σε μια αντίστοιχη σχολή της γειτονικής χώρας. Το αποτέλεσμα και στις δυο περιπτώσεις είναι το ίδιο: ημιμάθεια.
Δυστυχώς στην ορεινή περιοχή οι διέξοδοι είναι περιορισμένες: η παρούσα δομή της μειονοτικής εκπαίδευσης είναι ξεπερασμένη και ανεπαρκής, λοιπές επιλογές δεν υπάρχουν, ούτε φροντιστήρια ή δυνατότητες ενισχυτικής διδασκαλίας. Οι φωτισμένοι εκπρόσωποί μας το γνωρίζουν, για αυτό και τα δικά τους παιδιά δεν πηγαίνουν συνήθως στα μειονοτικά σχολεία. Για εμάς, όμως, επιφυλάσσουν άλλη μεταχείριση για ευνόητους λόγους. Αν οι εκπαιδευτικές δυνατότητες και οι οικονομικές ευκαιρίες ήταν καλές, κανένας νέος δεν θα ήθελε να εγκαταλείψει τη γενέτειρα.