Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
Ο μόνος ευγενής χαρακτηρισμός που θα μπορούσε να δοθεί στην εκπαίδευση των παιδιών της ορεινής περιοχής είναι ένα ''ατυχές γεγονός''. Ένα σκοτεινό μέσο, εις βάρος των αθώων παιδιών που μοναδικό σκοπό έχει να μείνουν τα παιδιά αυτά αμόρφωτα σε μια εποχή που οι εξελίξεις τρέχουν ραγδαία και η τεχνολογία δεν επιτρέπει τέτοιου είδους περιθώρια.
Σαφώς και δεν αναφερόμαστε στους εκπαιδευτικούς των σχολείων της ορεινής περιοχής που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να κρατήσουν κάποιες ισορροπίες, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους μέσα στις ερειπωμένες τάξεις. Πολλές φορές με την πλάτη στον τοίχο, ανάμεσα σε γονείς και πολιτεία, χωρίς καμία στήριξη, χωρίς καμία βοήθεια, χωρίς καμία ενημέρωση, χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, χωρίς εκπροσώπηση και χωρίς οποιαδήποτε υπεράσπιση προσπαθούν να φέρουν σε πέρας το δύσκολο έργο που έχουν αναλάβει.
Μια πονεμένη ιστορία που ξεκινάει αμέσως μετά την υπογραφή κάποιων αρχαίων συμφωνιών που προέβλεπαν με αρκετά άρθρα την εκπαίδευση των κατοίκων της ορεινής περιοχής. Στην αρχή τηρήθηκαν όλα κατά γράμμα, μετά από μόλις τριάντα χρόνια ισχύος της ανακαλύφθηκαν ορισμένα λάθη στα γλωσσικά μαθήματα και άλλαξαν κάποια άρθρα της συμφωνίας που αφορούσαν αυτό το κομμάτι.
Έτσι απλά, αυθαίρετα από κάποιους αυθαίρετους ''αρχηγούς'' της περιοχής μας, εκείνης της εποχής. Αυτή ήταν η πρώτη παραβίαση της διεθνούς συνθήκης που είχε μελετηθεί, ούτε λίγο, ούτε πολύ, από δώδεκα κράτη.
Δεν εξυπηρετούσε φαίνεται η γλώσσα που θα διδάσκονταν τα παιδιά της ορεινής περιοχής, μήπως και μάθαιναν την αλήθεια για την ύπαρξη τους, την ιστορία των προγόνων τους, τους ήρωες και τους αγώνες τους. Φυσικά κανείς δεν έδωσε σημασία γι' αυτές τις αλλαγές. Κανένα από τα δώδεκα κράτη που υπέγραψαν την διεθνή συμφωνία δεν ζήτησε τον λόγο. Με όλα αυτά, η ισχύς της συμφωνίας συνεχίστηκε για άλλα τριάντα χρόνια, όπου μετά άλλαξαν τα πάντα και άρχισε το μεγάλο ''πανηγύρι''.
Ονομάστηκε μέσα σε μια νύχτα ''μειονοτική εκπαίδευση'', άλλαξαν βιβλία, τα μαθήματα έγιναν δίγλωσσα, οι εκπαιδευτικοί που εμφανίστηκαν ήταν αγνώστων στοιχείων και τα παιδιά όμηροι της κατάστασης αυτής. Μοναδικός σκοπός και πάλι, ο διχασμός της κοινωνίας της ορεινής περιοχής. Δεύτερη παραβίαση της συμφωνίας χωρίς καμία συνέπεια. Αυτή τη φορά όμως, μεταξύ των δύο άμεσα εμπλεκόμενων κρατών.
Νέα λάθη εντοπίζονται συνεχώς και νέες αλλαγές κατοχυρώνονται. Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και στις μέρες μας, αλλά με λίγο πιο σύγχρονο τρόπο. Σχολεία που σε κάποια άλλη χώρα θα ήταν αποθήκες, βιβλία ειδικά για παιδιά κάποιας ''μειονότητας''. Κάθε χωριό της ορεινής περιοχής έχει μετατραπεί σε μια μικρή πανεπιστημιούπολη χωρίς κανένα απολύτως αντίκρισμα.
Σχολεία κανονικά, νόμιμα, αλλά ιδιωτικού δικαίου. Σχολεία παράνομα και άτυπα, νηπιαγωγεία τριών ταχυτήτων, φροντιστήρια ξένων γλωσσών, θρησκευτικών σε κάθε γωνία. Το μόνο ζήτημα όμως που παρέμεινε το ίδιο και δεν άλλαξε ποτέ ήταν το αποτέλεσμα. Κανένα παιδί δεν ωφελήθηκε, δεν μορφώθηκε και δεν εξελίχθηκε όπως θα έπρεπε, παρόλη αυτή τη πληθώρα των σχολείων.
Επειδή πολύ απλά, όλα έχουν έναν κοινό στόχο, να σαμποτάρουν και να υπονομεύσουν την εκπαίδευση των παιδιών της ορεινής περιοχής. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματική συμφωνία μεταξύ των δύο άμεσα εμπλεκόμενων κρατών και μάλλον είμαστε αναγκασμένοι να την υποστούμε, αφού κανείς ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τις τύχες μας.
Πιστεύουμε ότι σίγουρα λύσεις υπάρχουν, βούληση δεν υπάρχει. Δυστυχώς και πάλι, ένα είναι σίγουρο. Οι πολίτες της ορεινής περιοχής έδωσαν την ψυχή τους, για την χώρα μας, όλα αυτά τα χρόνια και τελικά ανταμείβονται με αδιαφορία και εγκατάλειψη.
Δείχνοντας αδιαφορία και εγκατάλειψη η χώρα μας, οδήγησε τους πολίτες της αδικημένης περιοχής μας να αναζητήσουν στήριξη από άλλες γειτονικές μας χώρες. Κατά ένα μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν, κάνοντας όμως περισσότερη ζημιά στους ίδιους αλλά και στη χώρα που τους παρείχε βοήθεια και στήριξη. Ο λόγος που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα είναι πολύ απλός.
Κανείς από τους πρωτεργάτες που ανέλαβαν να συνάψουν σχέσεις με τις γειτονικές χώρες δεν είχε τις απαιτούμενες γνώσεις διαχείρισης τέτοιων ενεργειών, αλλά και γνώσεις διεθνών νόμων, προκαλώντας έτσι καταστροφική ζημιά στο εσωτερικό των γειτονικών χωρών.
Όλα αυτά τα επεισόδια και οι συγκρούσεις κατά μήκος των συνόρων ανατολικά της γειτονικής μας χώρας, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό σ' αυτούς τους πρωτεργάτες. Σίγουρα δεν ήθελαν να φτάσουν σε τέτοιο σημείο οι δραστηριότητες τους, αλλά δεν ήξεραν τις συνέπειες που προβλέπονται από τις διεθνείς συμφωνίες. Δεν τους κατηγορεί κανείς βέβαια για όλα αυτά, επειδή οι κινήσεις προήλθαν από αγανάκτηση και παράπονο.
Λόγω της εκτεταμένης εγκατάλειψης και της παραμέλησης από την πλευρά της χώρας μας, προσέφυγαν για βοήθεια στην γειτονική χώρα. Δεν παύουν να είναι όμως, αυτοί οι ίδιοι και οι πιστοί ''υπηρέτες'' τους άνθρωποι μειωμένης αντίληψης. Επειδή όχι μόνο δεν είχαν γνώση των συνεπειών τους, αλλά δεν μπήκαν καν στον κόπο να μάθουν.
Συμπεριφέρθηκαν αρχικά έτσι, για προσωπικό τους όφελος και όπως τους βόλευε ή όπως επέβαλε η λογική τους. Πράγμα που δεν ισχύει από την διεθνή νομοθεσία. Μπορεί κάποιες φορές μια ενέργεια να μας φαίνεται λογική και συμφέρουσα, αλλά δεν καλύπτεται από τις διεθνείς συνθήκες. Επομένως δεν στέκει νομικά και είναι παράνομη.
Τώρα όμως, ήρθε ο καιρός να υποστούν τις συνέπειες, όχι από την χώρα μας, αλλά από το κράτος της γειτονικής μας χώρα, για τις ανεπανόρθωτες ζημιές που προκάλεσε η αφέλεια τους. Οι διεθνείς νόμοι ισχύουν για όλους και όλοι υποχρεωτικά, θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει προς όφελος τους.
Είτε αυτές είναι παλιές, είτε καινούριες, Πάλι συμφωνίες λέγονται και ισχύουν, αντίθετα με όλα τα σενάρια συνομωσιών που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα στην περιοχή μας, περί λήξης των διεθνών συνθηκών και αναθεώρησης των συνόρων.
Αυτή λοιπόν, είναι η εκπαίδευση στην ορεινή περιοχή. Πλύση εγκεφάλου έως μια ορισμένη ηλικία και αμέσως μετά μια θέση ανειδίκευτου εργάτη στα ναυπηγεία του εξωτερικού ή ''νεροκουβαλητές'' ορισμένων νεοεμφανιζόμενων ''Κροίσων'' της σύγχρονης εποχής.
Οικονομικά ανεξάρτητοι όλοι, νεόπλουτοι και τακτοποιημένοι. Γνώστες και κριτές όλων των πραγμάτων. Χωρίς βάσεις εκπαίδευσης και γνώσεις όμως, για την σωστή διαχείριση της. Σίγουρα κι αυτό είναι δικαίωμα τους. Το σεβόμαστε και τους ευχόμαστε Καλή Τύχη!!!