ΤΑ ΗΧΗΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

          Πάντοτε οι αντιδράσεις των κατοίκων της ορεινής περιοχής απέναντι στην υποκρισία και κόντρα στο δήθεν ενδιαφέρον ορισμένων που είχαν το θράσος να τους υποτιμήσουν, υπήρξαν συνταρακτικές. Όπως και τώρα που απ' ότι δείχνουν τα πράγματα, οι περισσότεροι, ήδη κρατούν αποστάσεις από τους δημοφιλέστατους κάποτε ''ηγεμόνες'' της Θράκης που τόλμησαν να παίξουν με την νοημοσύνη τους και να τους παρασύρουν στη γενική αποβλάκωση.

            Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και στο παρελθόν που οι βούλγαροι υπήρξαν αδίστακτοι κατακτητές και δυνάστες, ενώ δεν έκαναν ποτέ κάποια διάκριση μεταξύ των πληθυσμιακών ομάδων, στρέφοντας την οργή τους προς όλες τις κατευθύνσεις. Ούτε καν τους κατοίκους της ορεινής περιοχής δεν υπολόγισαν που μιλούσαν σχεδόν το ίδιο ιδίωμα μ' αυτούς, κλέβοντας, καίγοντας, βιάζοντας και καταστρέφοντας σε καθημερινή βάση τις περιουσίες και τα υπάρχοντα τους. Ο βουλγαρικός στρατός συνήθιζε να εισβάλλει σε σπίτια, κατά τις νυχτερινές ώρες βιαιοπραγώντας ακόμα και εναντίον όποιου βρισκόταν μπροστά του.

            Τα γεγονότα αυτά στην ορεινή περιοχή διήρκησαν σχεδόν δύο χρόνια, ακόμα και μετά την αποχώρηση των βουλγάρικων στρατευμάτων, οι λεγόμενοι κομιτατζήδες συνέχιζαν να κάνουν εφόδους στους οικισμούς και στα σπίτια των κατοίκων, συνεχίζοντας την ίδια τακτική. Οι κομιτατζήδες ήταν αποτέλεσμα της έλλειψης πειθαρχίας και της αυθαιρεσίας στις τάξεις του βουλγαρικού στρατού που ευνοούσαν την ανάπτυξη τέτοιων παραστρατιωτικών ομάδων, αλλά και την ανεξέλεγκτη και ατιμώρητη εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών.