ΟΙ ΠΙΟ ΤΟΞΙΚΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ

          Πώς θα μπορούσαμε να ορίσουμε το φαινόμενο της τοξικότητας; Ίσως σαν κάτι ανθυγιεινό, άχρηστο, βλαβερό κι ύπουλο. Κι είναι, όντως, ύπουλο, γιατί καμιά φορά δεν μπορούμε να το ξεχωρίσουμε. Μοιάζει καλό, αλλά καταλήγει να μας τρώει τα σωθικά. Παίρνει τη μορφή των κοντινών μας ανθρώπων και σαν κάτι βασανιστικό μας βάζει να αμφισβητούμε ακόμα και το αν η ταυτότητά μας γράφει πράγματι το όνομά μας. Όποιοι γλυτώσουμε από μια τέτοια κατάσταση, θα μεγαλώσουμε απότομα.

            Η τοξικότητα εκδηλώνεται με δυο τρόπους: Ο ένας είναι να σε προσβάλλουν ή να σε κρίνουν ανοιχτά, ενώ ο άλλος να σε αμφισβητούν ήρεμα και πολιτισμένα. Υπάρχει καμιά διαφορά; Αν ναι, ας το ξανασκεφτούμε. Ο ένας σε χαστουκίζει, ενώ ο άλλος σου ρίχνει στη γωνία ποντικοφάρμακο στο τσάι. Για όλη αυτή την ενεργητική ή παθητική χειραγώγηση, περνάμε κάποιο καιρό θεωρώντας πως μας αγαπούν. Ώσπου έρχεται η στιγμή που το ίδιο μας το σώμα, τους απορρίπτει με αποτέλεσμα να θέλουμε να εξαφανιστούμε κάπου μακριά.

            Ένα στοπ σε όλα αυτά αρκεί. Ένα στοπ στον φαύλο κι άρρωστο κύκλο της τοξικότητας αρκεί. Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως ότι δίνεις, αυτό παίρνεις. Όταν σταματήσουμε να αμφισβητούμε τον εαυτό μας, δε θα επιτρέπουμε και να μας αμφισβητούν. Θα αρκούμαστε στην άποψη μας και θα την χρησιμοποιούμε ως τροφή για σκέψη. Όταν πάψουμε να κρίνουμε τον εαυτό μας, δε θα παραχωρούμε χώρο και σε κανέναν άλλον για να το κάνει. Όταν θα μάθουμε να γιατρεύουμε τις πληγές μας μόνοι μας, κανείς δε θα μπορεί να μας ανοίξει εύκολα καινούργιες.

            Το εξαίσιο νέο είναι πως μέσα απ’ την τοξικότητα αντιλαμβανόμαστε την υγεία, την ηρεμία, τη ροή, την αλήθεια και την ακεραιότητα. Μέσα από εκείνη, αναδύονται πολυπόθητοι θησαυροί. Χρειάζεται μόνο να ζήσουμε όλες τις πλευρές της ζωής και να παρατηρήσουμε πού και με ποιους νιώθουμε ελεύθεροι. Να είμαστε ο εαυτός μας. Χωρίς υποτιθέμενα καλοπροαίρετα κίνητρα. Χωρίς κάποιες συμβουλές. Χωρίς κουτσομπολιά. Χωρίς επικρίσεις. Χωρίς γκρίνια. Χωρίς μιζέρια. Χωρίς να είμαστε πάντα τα ''θύματα'' που δεν φταίνε ποτέ και σε τίποτα, ρίχνοντας τις ευθύνες σε κάποιον άλλον. Χωρίς βία. Και βία είναι οποιαδήποτε εχθρική για μας ενέργεια. Μία κακόβουλη ενέργεια ισοδυναμεί με μία τρικλοποδιά.

            Έχει γραφτεί ένα ρητό που λέει: ''Ο πόνος είναι αναπόφευκτος, η ταλαιπωρία είναι προαιρετική''. Επαγρύπνηση θέλει η ζωή. Κι επειδή για κάποιο λόγο υπάρχει σε όλα η αντίθετη όψη, ας φανούμε θαρραλέοι να γνωρίσουμε όλες μας τις πλευρές. Μόνο έτσι θα επιλέξουμε τι μας είναι χρήσιμο και τι μας βοηθά πραγματικά.

Για Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ)