ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Θα μπορούσε μια καπνοβιομηχανία να γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος; Θα μπορούσε η Αμερικανική Ένωση Όπλων να γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα αφοπλισμού; Θα φανταζόταν κανείς την Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ταξί να γιορτάζει την ημέρα χωρίς αυτοκίνητο; Ή τη γειτονική μας χώρα να γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα της ελευθεροτυπίας;
Όσο ειρωνικό κι απίστευτο κι αν ακούγεται, τις προηγούμενες ημέρες κατακλυσθήκαμε από ευχετήρια μηνύματα στα γειτονικά ΜΜΕγια την 10η Ιανουαρίου, ημέρα των «ενεργών/εργαζόμενων δημοσιογράφων». Κυριολεκτικά των «ενεργών», όχι όλων των δημοσογράφων. Μάλλον δεν θα γιορτάζουν και πολλοί, καθότι οι διακρίσεις της γειτονικής χώρας στον τομέα της ελευθεροτυπίας είναι αξιοζήλευτες: συμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία διεθνών οργανισμών, σήμερα 80 περίπου δημοσιογράφοι βρίσκονται φυλακισμένοι, 65 έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατία, 120 δίκες δημοσιογράφων εκκρεμούν από το περασμένο έτος, ενώ από το 2016 περίπου 170 ΜΜΕ έχουν κλείσει από τις κρατικές αρχές και περί τους 2500 δημοσιογράφους έχουν χάσει τη δουλειά τους. Η γειτονική μας χώρα φιλοξενεί το 1/3 των παγκοσμίως φυλακισμένων δημοσιογράφων και κατατάσσεται στην 154η θέση (σε σύνολο 180) στον παγκόσμιο δείκτη ελευθεροτυπίας.
Σίγουρα θα ακούσατε όλους τους μειονοτικούς μας δημοσιογράφους να στηλιτεύουν και να διαμαρτύρονται για τις θλιβερές επιδόσεις της μητέρας-πατρίδας, καλώντας με αίσθημα αλληλεγγύης στους συναδέλφους τους για την άμεση απελευθέρωσή τους. Σίγουρα, επίσης, θα διαβάσατε για το πόσο τυχεροί είναι που διαβιούν σε μια χώρα, όπου μπορούν με κάθε άνεση και ελευθερία να λένε και να γράφουν ό,τι θέλουν, ακόμη και να υβρίζουν την ίδια τους τη χώρα. Δεν ακούσατε; Δεν διαβάσατε; Μάλλον θα βρίσκονταν απασχολημένοι στους εορτασμούς της ημέρας των «ενεργών» δημοσιογράφων και δεν πρόλαβαν να γράψουν. Ευτυχώς το τρανό μειονοτικό μας κόμμα έβγαλε πανηγυρική εορταστική ανακοίνωση και σώθηκαν κάπως τα προσχήματα.