ΜΟΝΙΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑ

          Διαβάζουμε κάθε τόσο ανακοινώσεις μειονοτικών φορέων και άρθρα στο μειονοτικό τύπο, τα οποία εκπέμπουν μια μόνιμη μιζέρια, μια συνεχή γκρίνια και παρουσιάζουν ένα σκοτεινό και απελπισμένο κλίμα για τη μειονότητα που δήθεν αποτελεί διαρκώς στόχο κάποιων μυστικών κέντρων του κράτους.

            Για παράδειγμα, με αφορμή την πρόσφατη ημέρα της γυναίκας διαβάσαμε άρθρο που απέδιδε τη δυστυχή θέση των γυναικών της μειονότητας μεταξύ άλλων και στα στερεότυπα που διαδίδουν για αυτές τα πλειονοτικά ΜΜΕ και στο ότι σε δυο σωματεία γυναικών δεν έχει επιτραπεί η λειτουργία, επειδή φέρουν στην επωνυμία το επίθετο "τουρκική" (!). Σε πρόσφατη συνέντευξή της η πρόεδρος του μειονοτικού κόμματος δηλώνει ότι εδώ και 30 χρόνια τίποτα δεν έχει αλλάξει για τη μειονότητα και ότι κάθε μέρα τα πράγματα χειροτερεύουν. Επίσης, γνωστός παράγοντας της μειονότητας υποστηρίζει ότι επίτηδες ο Δήμος Ξάνθης δεν αλλάζει σωλήνες ύδρευσης αμιάντου σε γειτονιά της Παλιάς Πόλης προκειμένου να πεθάνουν μουσουλμάνοι. Άλλος υπέρμαχος των δικαιωμάτων μας εντοπίζει τα δεινά μας στο πώς θα ονομάζεται η μειονότητα και ψάχνεται διαρκώς να μας ονοματίσει.

            Οι παραπάνω ξεπερασμένες νοοτροπίες που μυρίζουν ναφθαλίνη και προσπαθούν να μας επιβληθούν ως κυρίαρχο αφήγημα, αποτελούν κατάλοιπα ενός μακρινού παρελθόντος, γεμάτα μιζέρια και γκρίνια. Εκφράζουν μια αδιάφορη πλέον μειοψηφία που σβήνει και που τρέφεται από την αυτοθυματοποίηση και από τα ανθελληνικά της φαντάσματα. Δεν εκφράζουν σίγουρα τις νέες γενιές που αντιμετωπίζουν τη θέση τους στην ελληνική κοινωνία με αυτοπεποίθηση και θετικότητα (ανεξάρτητα με το τί νιώθει ο καθένας) απαλλαγμένες από εκβιαστικά διλήμματα του παρελθόντος. Μόνο κακοβουλία και πολιτική στόχευση φανερώνουν δηλώσεις ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει κι ότι όλα παραμένουν ίδια για τη μειονότητα. Έτσι αποδεικνύουν καθημερινά οι μειονοτικοί μας "εκπρόσωποι" το έλλειμμα αντιπροσωπευτικότητάς τους.