ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ

           Συζητιέται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα στην ορεινή περιοχή το έργο του κάθετου οδικού άξονα από το Δημάριο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα μέχρι την Εγνατία Οδό. Ένα έργο που προβλέφθηκε επί χάρτου το 1998 και από τότε η σεναριολογία για το μέλλον του δεν έχει κοπάσει. Περιλαμβάνει 55χλμ. δρόμου, από τα οποία τα 46 διασχίζουν την περιοχή μας. Κατασκευαστικές εταιρείες πηγαίνουν και έρχονται, σχέδια, νέα σχέδια και το έργο σέρνεται με ρυθμούς χελώνας.

            Η κατασκευή ξεκίνησε τελικά το 2018, όμως οι πολύ αργοί ρυθμοί του δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των κατοίκων, οι οποίοι αναρωτιούνται επιπλέον, αν θα επωφεληθεί καθόλου η ορεινή περιοχή από αυτό το έργο: Θα έχει δηλαδή εξόδους προς τα χωριά και σταθμούς εξυπηρέτησης οχημάτων ή θα είναι κλειστός αυτοκινητόδρομος; Σίγουρα δε περιμένουμε πολλά από τους τουρίστες της γειτονικής χώρας που κουβαλούν μαζί τους ακόμα και το νεράκι τους, είναι όμως μια ελπίδα κι αυτή, ιδίως αν αξιοποιηθούν δυνατότητες και στον ορεινό τουρισμό.

            Δυστυχώς, τα παράπονα των κατοίκων από την Πολιτεία για την πορεία του έργου πληθαίνουν. Βλέπουν εγκαίνια και φιέστες, αλλά απογοητεύονται όταν διαβάζουν για άλλη μια φορά ότι γραφειοκρατικές δυσκολίες καθυστερούν ένα έργο, για το οποίο νοτίως του Δημαρίου δεν έχει γίνει τίποτα. Ιδίως όταν ακούν ότι το τμήμα της Βουλγαρίας είναι έτοιμο.

            Γενικότερα, πάντως, οι κάτοικοι της ορεινής περιοχής νιώθουν απογοητευμένοι από την έλλειψη έργων υποδομής και από την απουσία της Πολιτείας από το βουνό. Βέβαια, θα περίμενε κανείς από τους αιρετούς εκπροσώπους μας περισσότερα και από το μειονοτικό μας τύπο να αναδεικνύει και τέτοιου είδους θέματα, αλλά αυτοί είναι περισσότερο απασχολημένοι με τις υποκλίσεις στο παράρτημα της Υψηλής Πύλης στην Κομοτηνή και με την ατζέντα της, παρά με τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων.