ΑΠΟΧΗ ΣΤΑ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
(2ο Μέρος)
Ξεσηκώνουν, λοιπόν, τον κόσμο λόγω δήθεν αλλοίωσης της μειονοτικής εκπαίδευσης, όταν με την απόφαση για πλήρη εφαρμογή σχολικού ωραρίου τις Παρασκευές προστίθενται 2 ακόμη ώρες διδασκαλίας για τα παιδιά μας! Πώς μπορείς να εξηγήσεις την αντίφαση αυτή; Δεν την εξηγείς, απλώς επιβάλλεις την υποταγή: εκμεταλλεύεσαι την άγνοια του απλού κόσμου, προσθέτεις μεγάλες δόσεις θρησκοληψίας και "σβήνεις" με τη γνωστή τρομοκρατία, τους εκβιασμούς και τον κοινωνικό στιγματισμό: ό,τι δηλαδή συνιστά εχθρό της παιδείας και της εκπαίδευσης. Οι χοτζάδες (που θα έπρεπε να ασχολούνται μόνο με τη θρησκεία μας) επιστρατεύονται να περάσουν το μήνυμα και τα κουράν κουρσού γίνονται πρεσβείες ξένων κρατών. Περισσότερο σχολείο σημαίνει λιγότερος χώρος για πλύση εγκεφάλου και συνεπώς λιγότερος έλεγχος και μεγαλύτερη χειραφέτηση των νέων.
Γιατί η Ξάνθη συντάχθηκε, αφού στο νομό μας δεν εφαρμόζεται η διακοπή του σχολικού ωραρίου τις Παρασκευές και κανείς ποτέ κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για αυτό; Γιατί στον Έβρο μόνο ένα σχολείο κατάφερε να επιβάλει την αποχή; Και γιατί στη "μητέρα – πατρίδα" πρότυπο ούτε τα κοσμικά, ούτε τα θρησκευτικά σχολεία διακόπτουν το ωρολόγιο πρόγραμμά τους τις Παρασκευές για προσευχή των μαθητών; (μάλλον κι εκεί πρέπει να αρχίσουν να "απέχουν" λόγω υποβάθμισης της εκπαίδευσής τους).
Τελικά τί κερδήθηκε με την αποχή; για την Άγκυρα όχι και πολλά, ένα απλό παρουσιολόγιο στην πρωινή αναφορά για το ποιος ο ρόλος του καθενός στη Θράκη. Για τη μειονότητα και τους μαθητές της πολλά (μαζί με ένα τριημεράκι χαλάρωσης): μαθαίνουμε όλοι μας ποιες δυνάμεις, ποιες πρακτικές και ποιες νοοτροπίες πρέπει να καταπολεμώνται για το πραγματικό καλό των παιδιών μας. Επιβεβαιώθηκε ξανά ότι σε όποια κατεύθυνση δείχνουν οι "εκπρόσωποι" της μειονότητας, εμείς πρέπει να κινούμαστε στο αντίθετο ρεύμα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, λοιπόν, σε όλους, όσοι με την αποχή της Παρασκευής μας έδειξαν πού πρέπει να στοχεύουμε για τα παιδιά μας. Αναμένουμε την επόμενη δράση τους για να μη χάνουμε τον προσανατολισμό μας.